Leer jezelf kennen in de stilte

De stilte als bron

Naar aanleiding van mijn gedicht op Facebook heb ik enkele vragen gekregen. Ik realiseerde me dat er soms meer nodig is dan een gedicht om iets duidelijk te maken. Vandaar deze toelichting ennnnnn nogmaals het gedicht:

Wanneer het windstil is,
niets beweegt
Kan ik mijn stem goed horen.
Ging die wind maar vaker liggen!

Twee dagen geleden was het letterlijk heel stil. Geen zuchtje wind. Ik was buiten en dan lijkt het net dat heel de natuur in afwachting is van wat er te gebeuren staat. Het is ook het moment waarop je als mens de gelegenheid krijgt om rustig te worden. Wie daar niet direct een beeld bij heeft nodig ik uit om eens met windkracht 6 of hoger buiten te gaan staan: wat een verschil!

Rust om je heen

Wanneer de rust om je heen is heb je letterlijk de aandacht en de tijd voor andere dingen. Dit wordt op een prachtige manier verhaald in een boeddhistisch verhaal (uit: de kleren van de yogi)

Er was een eenzame monnik die op een dag bezoek kreeg van enkele mensen.
Nieuwsgierig vroegen ze hem wat voor nut het leven in stilte en meditatie had.

De monnik, die net met een emmer water haalde uit een diepe bron, stopte zijn werkzaamheden en zei: ‘Kijk eens in de bron. Wat zien jullie?’
De mensen tuurden naar het water en zeiden: ‘We zien helemaal niets.’

Enige tijd later herhaalde de monnik zijn vraag. ‘Kijk weer in de bron. Wat zien jullie nu?’
De mensen keken weer en zeiden opgetogen: ‘We kunnen in de weerspiegeling onszelf zien!’

‘Dat is de kracht van de stilte,’ legde de monnik uit. ‘Ik was water aan het putten en daarom was het water onrustig. Nu is het rustig en kunnen jullie jezelf zien. De stilte van meditatie zorgt ervoor dat je jezelf kunt zien. Maar blijf nog even hier wachten. ‘

Enige tijd later zei de monnik weer: ‘Kijk nu nog een keertje in de bron. Wat zien jullie nu?’ De bezoekers tuurden naar de bron en riepen uit: ‘Nu zien we de stenen op de bodem van de bron!’ ‘Juist,’ beaamde de monnik, ‘als je maar lang genoeg wacht en opgaat in stilte en meditatie, kun je de grond van alles aanschouwen.’

Wanneer ben jij stil in jouw leven en laat je al die rimpelingen verdwijnen? Zou je willen dat je vaker stil kan zijn en zou je de stilte willen toelaten?