Samen en toch alleen in de relatie
Niet begrepen worden
Hij wil graag dat zij hem goedkeurt en zij wil dat hij met haar in gesprek gaat. Ontmoet Cecile en Tony. Samen en toch alleen in de relatie, niet begrepen. Ze willen heel graag dat het anders is, maar weten dit patroon lastig te doorbreken.
Fel versus teruggetrokken
Cecile is het meest duidelijk in haar bewoordingen: “als hij nu gewoon eens zegt wat hij denkt, dan hoef ik hem niet telkens te vragen wat hij denkt en waarom hij weinig zegt”. Je hoort duidelijk de irritatie in haar stem. Wanneer ik haar vraag waar ze boos van wordt antwoord ze: “het lijkt alsof hij er niet is”. “Alsof je er alleen voor staat?” vraag ik. “Ja zegt ze alleen”. Nog steeds hoor je haar irritatie, pas wanneer ik vraag wat dat met haar doet wordt ze stil. Ze kijkt naar beneden voor ze antwoord geeft, haar stem klinkt zacht wanneer ze zegt: “ik word er verdrietig van”. Om er met tranen in haar ogen aan toe te voegen: “ik voel me zo alleen soms”. Cecile en Tony zijn 20 jaar samen. Ze kunnen het heel goed hebben samen, maar zodra er spanning in de relatie ontstaat raken ze ‘elkaar kwijt’. Zij wordt geïrriteerd en hij trekt zich terug.
Samen en toch alleen in de relatie?
Ik zie dat regelmatig gebeuren bij stellen. Soms verzuchten ze: “we zijn zo lang bij elkaar, waarom lukt het ons dan niet om met elkaar te communiceren?”. Het hele punt is dat het in de kern helemaal niet gaat over het feit dat de partners niet met elkaar kunnen communiceren. Doorgaans kunnen ze heel goed communiceren. Dat bewijzen ze in ieder geval in de werksituatie. Het probleem zit in het feit dat ze zich niet gehoord of gezien voelen in de relatie. Dat klinkt wellicht heel vaag, maar is heel logisch wanneer je er bij stil staat. We gaan een relatie aan om ons met elkaar te verbinden. We hebben elkaar nodig om te kunnen genieten van het leven en om te kunnen leren van elkaar. Er zijn maar weinig mensen die echt voor lange tijd alleen willen zijn. Daarmee is een relatie voor een belangrijk gedeelte een emotionele band tussen twee mensen. Problemen die zich daar voordoen zijn problemen die dan ook op emotioneel niveau moeten worden opgelost. Soms kom ik ze wel eens tegen in mijn praktijk: de echte probleem oplossers. Die hebben lijstjes voor wie wat wanneer doet, afspraken over wat er wel en niet gezegd of gevraagd mag worden. Deze stellen raken op den duur altijd teleurgesteld over de afspraken die niet worden nagekomen, lijstjes die niet worden gevolgd. Dit heeft alles te maken met het feit dat de kern van het probleem zich hier niet bevindt. Het is alsof je je neus snuit terwijl je een longontsteking hebt. Het geeft even lucht, maar lost het probleem niet op.
Contact maken
Tony ondertussen luistert naar het verhaal van Cecile. Je ziet dat hij het hoort, tegelijkertijd staart hij in de verte. Alsof hij heeft uitgecheckt. Pas wanneer hij de tranen in de ogen van Cecile ziet lijkt het of hij haar echt ziet. In mijn ooghoek zie ik dat hij haar voor het eerst echt aankijkt. Ik vraag hem wat er gebeurt als hij de tranen van Cecile ziet. Eerst snapt hij mijn vraag niet goed en ik beschrijf hoe hij in de verte keek en pas toen Cecile begon te huilen pas echt aanwezig lijkt te zijn. Met een verbaasde stem zegt Tony: “ik wist helemaal niet dat ze dit zo erg vind, dat het haar zo raakt, het raakt mij ook als ik haar zo zie”. Bijna geschrokken houdt hij zijn mond, kijkt naar Cecile. Op dat moment vraag ik hem: “en nu wacht je op haar reactie, klopt dat, je denkt dat ze nu commentaar gaat geven is dat zo?” Tony geeft aan dat hij dit herkent en dat hij het lastig vindt wanneer hij de oorzaak is van het doorbreken van de harmonie. Hij wil zo graag dat ze samen kunnen zijn en doet er alles aan om de spanning weg te nemen. Ondertussen realiseert hij zich niet dat hij daarmee Cecile heel vaak in de kou laat staan. Omgekeerd realiseert Cecile zich niet dat Tony soms gewoon bang is voor haar reactie. Zo houden ze elkaar in zekere zin gevangen. Allebei alleen, terwijl ze elkaar zo hard nodig hebben. In ons eerste gesprek hebben ze beiden voor het eerst sinds lang gezien dat ze elkaar echt nodig hebben. Iets dat ze wel wisten, maar zolang ze dat niet konden voelen/ ervaren gaf het te weinig vertrouwen om vervolgstappen te kunnen zetten.
Vraag voor jou
Wanneer je iets herkent in het verhaal van Cecile en Tony heb ik een vraag voor je die jou/jullie kan helpen om iets van de relatieproblemen met elkaar te kunnen bespreken: Kan je een moment in je relatie herinneren dat je je echt bewust was van de band met je partner. Dat je emotioneel verbonden en veilig voelde? Het beantwoorden en bespreken van deze vraag kan jullie helpen om te benoemen wat je wel wil, waar je op hoopt en wat er goed is in de relatie in plaats van stil te moeten staan bij wat er niet goed is. Een eerste stap om je weer samen te voelen.